H απαγόρευση της κυκλοφορίας λόγω της πανδημίας του Covid-19 τσιμέντωσε πολλούς φωτογράφους εντός των σπιτιών τους δημιουργώντας αδυναμία σε πολλούς που ήταν πρωτίστως φωτογράφοι τοπίου, δρόμου, ζωών να μπορούν να δουλέψουν. Μέσα λοιπόν από τους περιορισμούς αυτούς γεννήθηκαν ιδέες και εξερεύνησα διαφορετικές πτυχές και τρόπους φωτογράφισης από ότι είχα κάνει έως τώρα. Αυτές τις φωτογραφίσεις τις ονόμασα project lockdown. Οι φωτογραφίες μπορεί να συνοδεύονται από μικρά κείμενα ή αποφθέγματα που γέννησαν την ιδέα για τη φωτογράφιση.
“Ω γένος των βροτών, πλασθέν να ίπτασαι επάνω, πως ούτως επί ελαφρώ ανέμω καταπίπτεις”
– Δaντης Αλιγκeρι, θεια κωμωδια
Ιδού ο ισόβιος εχθρός μου, ο ανταγωνιστής μου. Παντοδύναμος, ατελείωτος, αιώνιος, απέθαντος. Ο χρόνος δεν λυγίζει για κανέναν, δεν σταματά, δεν παύει να κινείται εμπρός, καταβροχθίζοντας τα πάντα στο πέρασμα του. Τα πάντα είναι σκλάβοι του και κανένας και τίποτα δεν μπορεί να σπάσει τα δεσμά του. Μα ακόμα και κάτι τόσο ισχυρό έχει ένα ψεγάδι. Ο χρόνος θα υποφέρει στο τέλος από την αιώνια μοναξιά, ανήμπορος να αγκαλιάσει το οτιδήποτε. Αυτή είναι η κατάρα του.
Σε εκείνο το πρόσωπο, το παραμορφωμένο από το μίσος για τη φιλοσοφία, είδα για πρώτη φορά το πορτραίτο του Αντίχριστου, που δεν είναι απόγονος του Ιούδα, όπως μας λένε οι προάγγελοι, ή από κάποια χώρα μακρινή. Ο Αντίχριστος μπορεί να γεννηθεί από την ίδια την πενία, από την υπέρμετρη αγάπη για τον Θεό ή την αλήθεια, όπως ακριβώς γεννιέται ο αιρετικός από τον άγιο και ο δαιμονισμένος από τον προφήτη. Φοβού τους προφήτες και όσους είναι έτοιμοι να πεθάνουν για την αλήθεια, διότι δια του κανόνα τους οδηγούνται στο θάνατο, παίρνοντας μαζί τους πολλούς ακόμα, συχνά πριν τον δικό τους και κάποιες φορές αντί για τον δικό τους.
-Umberto eco, το ονομα του ροδου
Εκατομμύρια ανθρώπων μένει στο σπίτι του σ’ αυτό το χρονικό της πανδημίας. Πολλοί μπαρκάρουν σε ένα ταξίδι αναμνήσεων από τον καναπέ τους, κοιτώντας παλιές φωτογραφίες και άλμπουμ ή κρατώντας κειμήλια του παρελθόντος, προσπαθώντας να ξαναζήσουν στο μυαλό τους τις μέρες που πέρασαν όταν τα χέρια που κρατούν τα ίδια αυτά αντικείμενα ήταν πιο νέα. Μάζεψα μερικά από αυτά τα αντικείμενα και είπα να κάνω μια νέα ανάμνηση κολλώντας μερικές από τις παλιές.
– Σε μιαν άλλη εποχή –
Αναπνέουμε τη ζωή σε μικρές δόσεις
Τις ανάσες αυτές τις αποθηκεύουμε στη μνήμη μας
Για να έχουμε κάτι να μας οδηγεί στο αύριο
– Πλανήτης γρανάζι –
Καλώς όρισες στον πλανήτη γρανάζι όπου όλα είναι μηχανικά και στην ώρα τους! Θέλουμε να είσαι καλά, αλλα προς θεού πότε μην αργήσεις γιατί σε βλέπουμε! Απόλαυσε τον καλολαδωμένο χρόνο σου μαζί μας!