Κατι να πιστέψουμε

Η γη είναι ένας μεγάλος τόπος. Συγκρινόμενη όμως με το παρατηρημένο σύμπαν είναι σαν ένας κόκκος άμμου πάνω σε σένα χνούδι σκόνης. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος ξύπνησε μια μέρα σε έναν παράξενο κόσμο και ανακάλυψε την οντότητα της συνείδησής του. Και μπορεί να σκεφτεί κανείς το πόσο εκπληκτική είναι η ανθρώπινη εξέλιξη και η γνώση που έχουμε συσσωρεύσει ως είδος αυτά τα περασμένα χιλιάδες χρόνια, όμως είμαστε ακόμα ανίκανοι να κατανοήσουμε μυριάδες ερωτήματα, που επεκτείνονται από την αφάνταστη απειρότητα του σύμπαντος έως την απαρχή και το σκοπό της ίδιας της ζωής. Θα ζήσουμε και θα αφανιστούμε με εκατομμύρια αναπάντητα ερωτήματα και είναι απολύτως σίγουρο ότι όσο μακριά κι αν φτάσουμε για να βρούμε απαντήσεις, αυτές οι ίδιες θα γεννήσουν νέα ερωτηματικά οδηγώντας μας σε έναν αέναο κύκλο ανικανοποίητων προβληματισμών.

Και δεν είναι δικό μας το φταίξιμο που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε αυτή την πληθώρα των εννοιών. Το άπειρο του σύμπαντος και της ιστορίας του έρχεται σε αντιπαράθεση με τον πενιχρό κύκλο της ανθρώπινης ζωής, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε ούτε την επιφάνεια να εξερευνήσουμε για να ξεκλειδώσουμε τα μυστικά του. Κι αυτός είναι ο λόγος που οι άνθρωποι χρειαζόμαστε κάτι για να πιστεύουμε. Κάτι που θα μας κάνει να νιώσουμε ότι δεν χρειάζεται να ξέρουμε τα πάντα. Κάτι που θα απαλύνει το φορτίο των αναπάντητων ερωτημάτων της ζωής και θα μας αφήσει να ξεκουράσουμε το βαρύ μυαλό μας στην αγκαλιά της παντογνωσίας του.

#2 Λιμάνι Κόπραινας, Ν. Άρτας – 12/09/2020

Η δύναμη του να πιστεύεις.

Η ασυγκράτητη ενέργεια που έχουν οι νεαρές ηλικίες των ανθρώπων τούς δίνει ένα συναίσθημα υπεροχής και ατρώτητας, όμως όσο περνούν τα χρόνια αυτό το αίσθημα εξασθενεί κυρίως λόγω της ωριμότητας του μυαλού και των προβληματισμών που εμφανίζονται στη μέση ηλικία. Θέλουμε να κατανοήσουμε ποια στην πραγματικότητα είναι η θέση και η ύπαρξή μας στον κόσμο καθώς ελοχεύει ο κίνδυνος του μηδενισμού και της κατάθλιψης σε μια ζωή που δείχνει ότι δεν έχει νόημα.

Κλείσε τα μάτια. Μέτρα ως το ένα. Τόσο διαρκεί η αίσθηση του για πάντα.
–Kurzgesagt

Κάπου εδώ έρχεται η πίστη για να προσφέρει ένα χέρι βοηθείας έτσι ώστε να βγει το άτομο από ένα ολισθηρό κατρακύλισμα του ψυχικού του κόσμου. Η πίστη στον εαυτό μας και ο εναγκαλισμός του παραλόγου του χωροχρονικού απείρου μπορούν να μας οδηγήσουν στην προσωπική βελτίωση. Αν αποδεχτούμε ότι τίποτε δεν έχει νόημα τότε μας δίνεται η μοναδική επιλογή της δημιουργίας του νοήματος. Ο ανθρώπινος νους με κύριο χαρακτηριστικό του την επιβίωση έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί ιδέες από το τίποτα και αυτό ακριβώς είναι το μυστικό εδώ. Φτιάχνοντας λοιπόν το δικό μας προσωπικό νόημα στη ζωή μπορούμε να απαλλαγούμε ή έστω να ελαττώσουμε την καταστροφικότητα του μηδενισμού που οδηγεί σε μια μίζερη και καταθλιπτική ζωή.

Για αυτό πιστέψτε φίλοι μου! Πιστέψτε στον εαυτό σας, στο Θεό, στην ομάδα σας, στη μουσική, στο φαγητό, στον έρωτα, στα παιδιά σας, στο netflix, στη φωτογραφία, στη δουλειά, δεν έχει σημασία πού, αρκεί να πιστέψετε για να μην τρελαθείτε από τον τρόμο του απείρου και την οριστικότητα της φαινομενικά ανούσιας ύπαρξής σας.